Aruenaristy — postacie

Hej, hej!
W tym poście znajdziecie informacje o wszystkich (ważnych) postaciach, które do tej pory pojawiły się w moich one shotach z gry Wizardess Heart oraz o tych, które pojawią się w nadchodzącej Górskiej pułapce. W ramach przygotowania do niej szczególnie zachęcam do zapoznania się z następującymi postaciami: Alice Hart, Alfonse Goldstein, Caesar Raphael, Conrad Schuyler, Hiro Tachibana, Leslie Roseblade, Lucious Duller, Zeus Brundle. W niektórych miejscach, np. w imionach chowańców, skrywają się linki odsyłające do wizerunków dodatkowych postaci bądź innych form opisywanych bohaterów.

Te same informacje umieściłam w zakładce przeznaczonej dla tych shotów, czyli w Aruenaristy. Dodałam do niej również mały słowniczek z definicjami pojęć, które powinny ułatwić Wam zrozumienie uniwersum gry (dodatkowe informacje zamieszczam niezmiennie także w przypisach do konkretnych tekstów). Jeśli uważacie, że coś jeszcze wymaga wyjaśnienia, to dajcie mi znać, a postaram się to jak najlepiej opisać ;)

 Alice Hart

Płeć: kobieta

Wiek: 20 lat

Rodzina: rodzice, którzy zmarli, gdy była dzieckiem

Chowaniec: Carbuncle/Starszy Skrzydlaty Królik (zależy od ścieżki)

Pseudonimy/Przezwiska: Królicza Główka (Klaus), Bogini Czasu (Hugo), Króliczek (Vain)

Zawód: uczennica, Prefekt Klasy Dziennej

Klasa: Dzienna (Fortitudo)

Współlokatorka: Amelia Nile

Specjalność: gotowanie, magia uzdrawiająca, porozumiewanie się ze zwierzętami i magicznymi stworzeniami, kontrola czasu

Lubi: słodycze, truskawki

Nie lubi: kiedy ktoś się z nią drażni/żartuje z niej

Hobby: pieczenie ciast i ciasteczek

Główna bohaterka gry, której automatycznie wprowadzone imię brzmi Liz, lecz każdy gracz może je zmienić, stąd w moich one shotach występuje ona jako Alice.

W momencie dołączenia do Akademii była niezdarną czarodziejką, której brakowało podstawowej wiedzy magicznej, a jej jedyną mocną stroną był rzadki talent porozumiewania się ze zwierzętami. Jednak dzięki ciężkiej pracy oraz pomocy przyjaciół wkrótce znalazła się na liście najlepszych uczniów Akademii — dwa lata po zdaniu egzaminu wstępnego została mianowana Prefektem.

Jest pełna optymizmu i energii, nie poddaje się łatwo i ma niezwykle dobre serce, co w połączeniu z jej naiwnością i lekkomyślnością czasem sprowadza na nią kłopoty. Zazwyczaj może się za to pochwalić dobrą intuicją, na której jej przyjaciele nie boją się polegać.

Między innymi z powodu charakterystycznej fryzury, czyli dwóch kucyków, często jest porównywana przez innych bohaterów do królika.

Jej zdolności magiczne różnią się nieco w zależności od ścieżek w grze, ale większość pozostaje niezmienna. Na manipulowanie czasem może z kolei pozwolić sobie tylko w określonych sytuacjach — to moc, która zwykle przychodzi i odchodzi w najmniej spodziewanych momentach.

Alfonse Goldstein

Płeć: mężczyzna

Wiek: 20+ lat (jego dokładny wiek nie został podany w grze, ale prawdopodobnie może być blisko 30)

Rodzina: Klaus (młodszy brat), Elias (najmłodszy brat), Walter (ojciec), Sigurd (kuzyn), Elaine (była narzeczona)

Pseudonimy/Przezwiska: Al

Zawód: uczeń, Prefekt Klasy Dziennej, badacz Ministerstwa Magii, właściciel kliniki

Klasa: Dzienna

Współlokator: Caesar Raphael

Specjalność: leczenie (za pomocą magii i tradycyjne)

Lubi: hot dogi

Nie lubi: być kontrolowanym; dziennikarzy i mediów

Hobby: obserwowanie magicznych roślin i magicznych stworzeń

Najstarszy syn rodziny Goldsteinów — niezwykle wpływowej, znanej i szanowanej ze względu na fakt, że jej członkowie są świetnymi wynalazcami magicznych narzędzi. Alfonse jednak nie chciał podążać drogą wytyczoną mu przez rodzinę; jego zainteresowania i plany odbiegały od losu, jaki czekałby go jako dziedzica. Dlatego lata temu zdecydował się na ucieczkę z domu. Od tamtego momentu wiele podróżował jako badacz Ministerstwa Magii, oddając się obserwacji magicznych roślin i stworzeń. Informacje o tych pierwszych przechowuje w specjalnej księdze, którą zawsze przy sobie nosi — dzięki niej może w dowolnym miejscu wyczarować egzemplarze dowolnego ze zbadanych przez siebie gatunków (co jego przyjaciołom przysporzyło trochę kłopotów…). 

Do Akademii powrócił akurat w czasie, kiedy Alice została nominowana do roli Prefekta. Szybko zaprzyjaźnił się z nią oraz z resztą prefektowej grupki, a największy problem stanowiło dla niego odbudowanie relacji z rodziną. Klaus, średni z trójki braci, długo nie potrafił wybaczyć Alfonse'owi porzucenia rodziny, jasno dając mu to do zrozumienia przy każdej nadarzającej się okazji. Z kolei Elias, który zawsze uwielbiał Alfonse'a, wbrew jego obawom, nie żywił do niego urazy i po prostu cieszył się z odzyskania brata.

Alfonse jest bardzo spokojny, wyrozumiały, uprzejmy i troskliwy wobec bliskich i przyjaciół, a na jego ustach przez większość czasu widnieje uśmiech. Dzięki temu dobrze dogaduje się niemal ze wszystkimi, z wyjątkiem Klausa. Z powodu popełnionych w przeszłości błędów był przekonany, że nie zasługuje na miłość, skoro sam zranił ukochane osoby. 

W najbiedniejszej dzielnicy miasta prowadzi własną klinikę, w której służy pomocą medyczną wszystkim potrzebującym.

Amelia Nile

Płeć: kobieta

Wiek: ok. 18 lat

Rodzina: liczne, lecz nieprzedstawione w grze rodzeństwo

Zawód: uczennica

Klasa: Dzienna (Potestas)

Współlokatorka: Alice Hart

Specjalność: talizmany

Lubi: rozmawiać o swoich zainteresowaniach (i kwestiach miłosnych) z Alice

Nie lubi: widzieć swoich przyjaciół smutnych

Hobby: Ladilz (rodzaj sportu)

Pierwsza przyjaciółka, jaką Alice zdobyła w Akademii i zarazem jej niesamowicie pogodna współlokatorka. Marzy o znalezieniu miłego, przystojnego chłopaka, a jednocześnie całym sercem wspiera Alice w jej przygodach miłosnych. Zawsze jest gotowa, żeby ją wysłuchać i wesprzeć, a w razie potrzeby — poprawić humor lub dodać odwagi. Fakt, że nie należą do tej samej klasy, nadrabiają pogaduchami ciągnącymi się do późnych godzin nocnych.

Caesar Raphael

[w formie świnki]

Płeć: mężczyzna

Wiek: 20+ lat

Rodzina: Claudia (daleka krewna; patrz: Lucious Duller)

Pseudonimy/Przezwiska: Świnka, Książę (Zett), Baroque (Lucious)

Zawód: uczeń, Prefekt Klasy Dziennej

Klasa: Dzienna

Współlokator: Alfonse Goldstein

Specjalność: klątwy, zaprzyjaźnianie się ze wszystkimi

Lubi: Alice (nie żartuję; w kategorii likes w jego profilu znajduje się zapis you, który można zatem odnieść do każdego gracza wcielającego się w główną bohaterkę)

Nie lubi: przemieniać się w świnkę

Hobby: gotowanie

Caesar jest potomkiem rodu Baroque, który w dawnych czasach służył władcom Królestwa Dnia. To właśnie jego przodkowie przyczynili się do uwięzienia Luciousa w podziemnym Labiryncie, za co słono zapłacili — cały ród obłożony został klątwą, która sprawia, że każdy pocałunek drugiej osoby przemienia jego członków w świnki i tylko kolejny pocałunek może przywrócić im ludzką postać.

Niestety, klątwa nie była jedynym problemem Caesara — z powodu nieszczęśliwej sytuacji rodzinnej jeszcze jako dziecko został sprzedany do cyrku, w którym wszystkie dzieci były okropnie traktowane. Pewnego razu udało mu się z niego uciec wraz z przyjacielem, Zettem. Następnie obaj podejmowali się drobnych przestępstw, aby przetrwać.
Dowiedziawszy się o istnieniu Star Sapphire, czyli przedmiotu zdolnego zdejmować wszelkie klątwy, Caesar przeniknął do Akademii, by móc go odnaleźć i zacząć wieść normalne życie. W celu zdobycia informacji o Star Sapphire i jego twórcach — Dragonkinach — podróżował też do innych królestw, a do Akademii powrócił w podobnym czasie, co Alfonse.

Caesar początkowo był niezwykle śmiały i nie krępował się flirtować z Alice od razu po jej poznaniu, chociaż potrafił ją też wspierać, kiedy zakochiwała się w innych postaciach. Jest dobrym, troskliwym przyjacielem, któremu tak bardzo zależy na więziach z innymi bohaterami, że nie tylko nie waha się zaryzykować dla nich zdrowia i życia, ale również czasami woli (lub przynajmniej wolał) posłużyć się kłamstwem i zranić samego siebie niż ich stracić.

Ma pogodne usposobienie i lubi żartować, często też drażni się z przyjaciółmi, którzy nie pozostają mu dłużni — pod jego adresem pada wiele docinków dotyczących świnek. 

W przeciwieństwie do większości czarodziejów nie używa różdżki do rzucania czarów. Jej funkcję zdaje się pełnić naszyjnik, z którym się nie rozstaje.

Conrad Schuyler

Płeć: mężczyzna

Zawód: profesor, jeden z Trzech Magów chroniących Smoka Czasu, dyrektor Akademii, były Królewski Czarodziej

Niezwykle surowy nauczyciel, którego trudne lekcje przysporzyły Alice niemało problemów. Choć zwykle otacza go aura nieprzystępności, a w swoich uczniach budzi lęk, w rzeczywistości bardzo mu na nich zależy. 

W dawnych czasach pełnił rolę Królewskiego Czarodzieja, służąc bezpośrednio Aulelii — księżniczce Gedonelune. Gdy umarła, zgodnie z jej życzeniem, przejął prawną opiekę nad Lucą — jej synem z nieprawego łoża. Niestety ich relacja nie jest zbyt dobra, jako że chcąc chronić Lucę, przez długi czas trzymał go w uwięzieniu, a sam Luca nawet nie wiedział, kto jest jego opiekunem.

Jest potężnym czarodziejem, na co wskazuje jego status jednego z Trzech Magów, których zadaniem jest ochrona skamieniałego ciała Smoka Czasu — założyciela Gedonelune i jego strażnika.
W czasie, w jakim rozgrywa się główna akcja gry, jest trzecim z kolei dyrektorem Akademii.

Elias Goldstein

Płeć: mężczyzna

Wiek: 20 lat

Rodzina: Klaus (starszy brat), Alfonse (najstarszy brat), Walter (ojciec), Sigurd (kuzyn)

Pseudonimy/Przezwiska: Książę Elias (Luca i fanclub Eliasa)

Zawód: uczeń, opiekun męskiego akademika, zastępca Prefekta

Klasa: Dzienna (Fortitudo)

Współlokator: Yukiya Reizen

Specjalność: zapamiętywanie zaklęć

Lubi: książki, słodycze

Nie lubi: niepoważnych i nieodpowiedzialnych ludzi, plotek

Hobby: czytanie oraz przeprowadzanie badań nad magią

Najmłodszy z Goldsteinów. Przykładny, wzorowy uczeń, zawsze osiągający znakomite wyniki w nauce, między innymi dzięki swojej dobrej pamięci, która pozwala mu na podręcznikowe wręcz rzucanie zaklęć. Jest bardzo odpowiedzialny, sam przestrzega zasad i pilnuje, aby inni również ich przestrzegali (a przynajmniej próbuje). Jak na swój wiek czasami bywa zbyt szorstki i sztywny, lecz mimo to dorobił się w Akademii własnego fanklubu. Bardzo łatwo go zawstydzić, a wtedy natychmiast się rumieni. Kiedy bliżej się go pozna, potrafi być czuły i troskliwy.

Często rywalizuje i wdaje się w sprzeczki z Lucą, ze względu na różnice dzielące ich podejścia do wielu kwestii. Skomplikowana relacja wiąże go również ze starszym bratem, Klausem, który uczył go magii i do którego często jest porównywany, ale ogólnie rzecz ujmując, bracia i tak się szanują i kochają. 

Przyjaźni się z Yukiyą — zgłosił się nawet na ochotnika, żeby dzielić z nim pokój, mimo że doskonale wiedział o ciążącej na nim klątwie, która odstraszała innych uczniów.

Zgodnie z rodzinną tradycją marzy o zawodowym zajmowaniu się magicznymi narzędziami, do konstruowania których ma już pewien dryg.

Hiro Tachibana

Płeć: mężczyzna

Wiek: 20+ lat

Rodzina: Kureha (starsza siostra)

Zawód: uczeń, Prefekt Klasy Nocnej

Klasa: Nocna

Współlokator: Zeus Brundle

Specjalność: sztuka dobywania miecza

Lubi: jedzenie zrobione przez Alice, muffinki

Nie lubi: kłopotliwych rzeczy/sytuacji

Hobby: spanie

Rodzina Hiro pochodzi z Hinomoto (królestwa odzwierciedlającego naszą Japonię), lecz on sam urodził się i wychował w Queensblade, a do Gedonelune trafił, kiedy wraz z Zeusem dołączył do Akademii. Jego rodzina od pokoleń służy bowiem Brundle'om i oficjalnie powinien on pracować jako ktoś w stylu prywatnego ochroniarza Zeusa, jednakże zarówno sam Zeus, jak i jego krewni, traktują go jako równego sobie, wręcz jako członka rodziny — Hiro mieszka nawet z nimi pod jednym dachem.

On i Zeus od czasów dziecięcych spędzają ze sobą mnóstwo czasu, a minus tego jest taki, że Hiro często musi wykonywać pracę, którą powinien zająć się Zeus — czy to w przypadku pracy Prefekta (niezależnie od tego, czy Hiro pełnił jeszcze rolę jego zastępcy, czy też gdy już sam objął funkcję Prefekta), czy w przypadku innych zadań. Ale spokojnie, Hiro nie jest na każde skinienie Zeusa i kiedy chce, potrafi mu się postawić.

Niedługo po rozpoczęciu nauki w Akademii, Hiro przypadkowo wszedł w posiadanie swojego miecza — Łamacza Zbroi, który okazał się przeklętą bronią. Była w nim bowiem zaklęta dusza jego poprzedniego właściciela, zwanego BBW (Big Bad Wolf). Z jednej strony, miecz dał mu moc otwierania przejść do innych wymiarów, ale z drugiej uniemożliwił mu używanie jakiejkolwiek innej magii, a co gorsza — BBW stopniowo przejmował coraz większą kontrolę nad jego umysłem. Na szczęście po serii niezbyt przyjemnych przygód oraz dzięki pomocy przyjaciół, Hiro udało się pozbyć BBW, odzyskać własną magię i zapanować nad mieczem.

Hiro przez większość czasu jest opanowany i spokojny, może sprawiać wrażenie odrobinę wycofanego, jakby niewiele go interesowało. W rzeczywistości jednak bardzo zależy mu na przyjaciołach i w ich towarzystwie staje się bardziej otwarty. Choć często bywa senny (po części ze względu na fakt, że Klasa Nocna zazwyczaj funkcjonuje w nocy, a po części po prostu ze względu na jego zamiłowanie do snu), nic go tak nie ożywia jak jedzenie. Zdarza mu się w tym zakresie wdawać w awantury z Luciousem i Zeusem, którzy zażarcie rywalizują o ulubione przekąski.

On i Zeus noszą identyczne, naładowane magią kolczyki, które umożliwiają im bezpieczne poruszanie się po Labiryncie.

Leslie Roseblade

Płeć: mężczyzna

Wiek: ok. 20 lat

Chowaniec: Chica (Rosaputro — rodzaj magicznego stworzenia, z wyglądu przypominającego nietoperza)

Pseudonimy/Przezwiska: Książę Leslie

Zawód: uczeń, strażnik lasu

Klasa: Dzienna (Potestas)

Specjalność: łucznictwo

Lubi: pomaganie ludziom, modę

Nie lubi: leniwych ludzi

Hobby: zakupy

Leslie pochodzi z rodziny Roseblade'ów, która z polecenia samego króla zajmuje się ochroną Magicznych Drzew oraz lasu znajdującego się przy Akademii. Swoje zadanie Leslie traktuje bardzo poważnie, nie waha się wycelować bronią w osobę, która pomimo zakazu przedostanie się do nieodpowiedniej części lasu, szczególnie jeśli uzna ją za podejrzaną.
Mistrzowsko posługuje się łukiem, którego używa też do rzucania czarów. Jest bardzo surowym nauczycielem (pewnego razu uczył Alice strzelać z łuku), a jako osoba może początkowo wydawać się niemiły. 
Jego chowaniec, Chica, uważa się za prawdziwą damę i traktuje go jak swojego lokaja, co Lesliemu niezbyt się podoba.

[uwaga — ścieżki Lesliego jeszcze nie przeszłam, dlatego jego opis na razie pozostanie taki krótki]

Luca Orlem
(właściwie: Luciano Orudeus Gedonelune)

Płeć: mężczyzna

Wiek: 22 lata

Rodzina: Aulelia (matka), Conrad Schuyler (opiekun prawny)

Zawód: uczeń

Klasa: Dzienna (Fortitudo)

Specjalność: potężna moc magiczna; pomyślne, zawodowe wręcz wagarowanie

Lubi: wolność i kobiety

Nie lubi: bystrych, ale upartych ludzi

Hobby: płatanie figli

Luca jest nieślubnym synem Aulelii, księżniczki Gedonelune, która zmarła niedługo po jego narodzinach. Król chciał jego śmierci, lecz Schuyler, służący Aulelii, sprzeciwił się rozkazowi i odesłał Lucę w bezpieczne miejsce, gdzie wychowywał się w ukryciu aż do śmierci króla. Wtedy Schuyler przeniósł go do Akademii. Luca długo nie wiedział niczego na temat swojego pochodzenia (w swojej ścieżce prawdę poznał dopiero pod koniec) ani opiekuna.

W Akademii Luca otoczony jest złą sławą przez swoje nieodpowiednie zachowanie, ciągłe wagarowanie, stawianie się autorytetom, parokrotne powtarzanie roku (chociaż jest bardzo utalentowanym czarodziejem i gdyby tylko chciał, nie miałby żadnych problemów ze zdaniem) oraz fakt, że kilka razy trafił za karę do szkolnych lochów (taki sympatyczny odpowiednik kozy).

Zarówno nauczyciele, jak i inni uczniowie postrzegają go głównie jako psotnika i osobę sprawiającą kłopoty. Jest niezwykle beztroski — do tego stopnia, że nie przejmuje się zbyt wieloma sprawami — a do tego nieco ekstrawagancki. Wydaje się być również strojnisiem.

Kiedy akurat omija lekcje, często zakrada się w jakieś ciche miejsce (np. do szkolnego archiwum) i ucina w nim sobie drzemkę. Lubi też wymykać się poza teren Akademii.

Ma problem z zaufaniem drugiej osobie i niechętnie dzieli się informacjami na swój temat. Za to zna wszystkie możliwe plotki dotyczące innych uczniów.

Lubi się drażnić — czy to z Eliasem, czy to z Alice, czy jeszcze z kimś innym. W miarę upływu czasu coraz bardziej się jednak do nich zbliżał i zaczął się o nich troszczyć, jak na przyjaciela przystało. W końcu mogli zacząć na niego liczyć. 

Do rzucania zaklęć używa lewej ręki.

Lucious Duller

Płeć: mężczyzna

Wiek: 100+ lat (biologicznie jest wciąż w wieku nastoletnim)

Rodzina: Claudia (była narzeczona)

Zawód: były książę Królestwa Nocy, uczeń, zastępca Prefekta

Klasa: Nocna

Specjalność: taniec

Lubi: zamek w Labiryncie

Nie lubi: miejsc tętniących życiem

Hobby: spacerowanie po Labiryncie

Ponad 100 lat temu Lucious był księciem Królestwa Nocy, zakochanym ze wzajemnością w Claudii, księżniczce Królestwa Dnia. Ich związkowi sprzeciwiał się jednak ojciec księżniczki (oba królestwa toczyły ze sobą wojnę), który pewnego razu wpadł na genialny pomysł mający rozwiązać jego problem. Otóż oznajmił Luciousowi, że odda mu rękę Claudii pod warunkiem, że ten pomyślnie przejdzie przez podziemny Labirynt. Lucious zgodził się bez wahania, lecz niestety miejsce, do którego zszedł zostało przeklęte przez ród Baroque i każdy, kto do niego trafił, a ani nie wiedział, jak się po nim poruszać, ani nie posiadał odpowiedniego do tego celu rodzaju magii, miał się po nim błąkać po wieki. W dodatku, sam Lucious został związany z Labiryntem, co sprawiło, że o ile inne osoby, spełniające konieczne warunki, mogły do niego dowolnie wchodzić i z niego wychodzić, o tyle dla Luciousa wyjście było niedostępne (nawet go nie widział). 

Lucious wiódł w Labiryncie samotny żywot, dopóki nie poznał Zeusa, który raz tam zawędrowawszy obiecał wrócić i jako pierwszy obietnicy tej dotrzymał. Od tamtej pory często go odwiedzał, a z czasem zaczął ze sobą zabierać także pozostałych. Jednocześnie cały czas szukał sposobu na uwolnienie księcia. Cel ten udało się osiągnąć wspólnymi siłami, jemu i przyjaciołom, po wielu trudnych wyzwaniach. Niestety, w chwili, w której Lucious powrócił do świata zewnętrznego, jego pierwsza miłość już od dawna nie żyła.

W Labiryncie czas dla Luciousa stanął w miejscu i choć spędził w nim ponad sto lat, z wyglądu i zachowania wciąż przypomina nastolatka. Jest nieśmiały, a początkowo, z powodu problemów z zaufaniem, był również mało towarzyski i sympatyczny. Im więcej czasu spędzał z Zeusem i resztą, tym bardziej się jednakże otwierał i wkrótce stał się nieodłącznym członkiem ich paczki. Szczególną sympatią zapałał do Alice, która to właśnie jemu często zwierza się z problemów sercowych. Lucious zawsze chętnie jej wysłuchuje i pomaga, jak może. Jego relacja z Zeusem przypomina natomiast braterską więź; podczas wakacji Zeus nawet zabrał go wraz z Hiro w swoje rodzinne strony.

Lucious miewa dziecinne zachowania, a jak na księcia nie wysławia się zbyt ładnie ani uprzejmie. Nie jest również szczery ze swoimi uczuciami i jego słowa często nie odzwierciedlają tego, co naprawdę myśli.

Do posługiwania się magią używa medalionu, zawsze zawieszonego na szyi.

Willem V. Rembrandt

[w formie Dziwnego Taffy'ego]

Płeć: mężczyna

Wiek: 1000+ lat

Pseudonimy/Przezwiska: Wily (Zeus), Jaszczur (Zeus), Dziwny Taffy

Zawód: były dyrektor Akademii, jeden z trzech Deklamatorów Dragonkinów (Deklamatorzy są jakby odpowiednikiem Trzech Magów Gedonelune), posiadacz Zmierzchu (jednego z trzech magicznych żywiołów Dragonkinów)

Specjalność: rozwiązywanie łamigłówek

Lubi: słodycze i suszone Czarne Jaszczurki

Nie lubi: ostrego jedzenia, brokułów, magii transformacyjnej

Hobby: zbieranie antyków, zajmowanie się swoimi włosami

Willem jest jednym z trzech Deklamatorów Dragonkinów i jedynym przedstawicielem Dragonkinów, który przetrwał wojnę wypowiedzianą im przez ludzi, nie zostawszy ani zabitym, ani uśpionym (jak pozostali dwaj Deklamatorzy i jego bliscy przyjaciele — Felix i Lacan). Zamiast tego został przez nich zniewolony i przez długi czas był wykorzystywany ze względu na swoje niezwykłe zdolności. To wszystko wzbudziło w nim nienawiść do ludzi.

Jego nastawienie uległo pewnej zmianie, kiedy spotkał pięcioletnią Alice, atakowaną przez wilka. Coś go wtedy tknęło, żeby ją uratować, a w skutek tego sam został ranny. Mała Alice, pomimo chłodu i opryskliwości, z jaką następnie potraktował ją Willem, postanowiła zająć się jego raną. W tym momencie Willem zdał sobie sprawę, że nie wszyscy ludzie są źli.

Postanowił zrobić wszystko, co w jego mocy, by wybudzić swoich przyjaciół. Dołączył więc do Akademii jako jej nowy dyrektor — stanowisko to pozwoliło mu na wykorzystanie niczego nieświadomych Prefektów do odwalenia za niego czarnej roboty, w wyniku której doszło do przebudzenia Feliksa. Willem został jednak zdemaskowany i wtrącony do więzienia Ministerstwa Magii, z którego następnie odbił go Felix. Obaj Dragonkinowie zmierzali do wybudzenia swego trzeciego towarzysza i do zemsty na ludziach, ale Willem wahał się za każdym razem, kiedy stawał naprzeciwko swoich byłych uczniów. Tym bardziej, że w jego pamięci wciąż żywe było wspomnienie małej Alice (nie rozpoznał jej, kiedy spotkał ją po latach, w jej dorosłej postaci, zresztą z wzajemnością — oboje uświadomili sobie, kim są, dopiero po dłuższym czasie). Gdy podczas tymczasowego zawieszenia broni miał okazję spędzić więcej czasu w gronie Prefektów i lepiej ich poznać, jego dotychczasowe przekonania uległy dalszym przeobrażeniom. Stwierdził, że w przeciwieństwie do Feliksa, nie chce zniszczenia świata, w którym żyje zarówno to dziecko, które okazało mu dobroć, jak i jego nowi, ludzcy przyjaciele. Podjął więc trudny wybór, sprzeciwił się Feliksowi i stanął po stronie ludzi. Nigdy jednak nie zrezygnował ani z przyjaźni z Feliksem, ani z marzenia o przebudzeniu Lacana i odrodzeniu Dragonkinów. Z tym, że teraz postanowił znaleźć na to pokojowy sposób.

Błędy Willema zostały mu wybaczone i choć nie wrócił na stanowisko dyrektora, czasami udziela w Akademii specjalnych wykładów. Poza tym, na nowo nauczył się ufać ludziom i nie tylko chętnie spędza z nimi czas, i im pomaga, ale również żyje jak jeden z nich.

Jako dyrektor Willem był niezwykle beztroski, stanowiąc niemal całkowite przeciwieństwo Schuylera. Darzył sympatią wszystkich Prefektów (nawet, jeśli udawał, w późniejszym czasie naprawdę się z nimi zaprzyjaźnił), przymykał oko na ich wpadki czy wygłupy i w najmniejszym stopniu nie wzruszały go rzucane pod jego adresem oblegi/przezwiska (celował w tym Zeus, wyzywając go np. od jaszczurek). Chronił ich zarówno przed niebezpieczeństwami, jak i przed kłopotami — chociaż częściowo robił to, żeby samemu nie zostać przyłapanym, to tak mu już zostało — zawsze chce chronić swoich bliskich, nawet jeśli wdają się w walki między sobą (gdy Felix walczył z Alice i dwoma innymi bohaterami, Willem stawał w obronie obu stron).

Z reguły jest sympatyczny, spokojny i pokojowo nastawiony. Bardzo trudno wyprowadzić go z równowagi. Lubi spędzać czas na wykonywaniu zwyczajnych ludzkich zajęć, jak np. uprawianie ogródka.

Yukiya Reizen

[w formie bestii]

Płeć: mężczyzna

Wiek: 20 lat

Rodzina: Saya (młodsza siostra) i 5 młodszego rodzeństwa niewspomniana z imienia

Chowaniec: Seth (magiczne stworzenie z wyglądu przypominające szarego wilka)

Zawód: uczeń, zastępca Prefekta

Klasa: Dzienna (Fortitudo)

Współlokator: Elias Goldstein

Specjalność: przyciąganie do siebie zwierząt, robienie słodyczy

Lubi: naturę i samotny relaks

Nie lubi: magii (nieaktualne)

Hobby: kolekcjonowanie antycznych magicznych przedmiotów

Yukiya pochodzi z małej wioski, która pewnego razu została napadnięta przez niebezpiecznych rabusiów. Aby ocalić ją i swoją rodzinę, Yukiya zawiązał kontrakt z Sethem, który obiecał mu niezwykłą moc. Jej ceną było jednak to, że z każdą pełnią księżyca, przemieniał się on w magiczną bestię. W dodatku, używanie magii wiązało się dla niego z bólem w oku, na którym nosi symbol kontraktu. Z tych względów Yukiya znienawidził magię i dopiero, kiedy nauczył się, że może być ona wykorzystywana w dobrych celach, udało mu się nad nią zapanować i pozbyć bólu. W jego ścieżce Alice otrzymała możliwość przywracania go do ludzkiej postaci.

Yukiya dołączył do Akademii, aby znaleźć sposób na zerwanie kontraktu. Z powodu jego istnienia oraz z powodu swojego zachowania, miał on na początku w Akademii opinię przeklętego. Większość innych uczniów, za wyjątkiem Eliasa, Alice i później także Luki, bała się go i trzymała od niego na dystans. Zmiana ich nastawienia wymagała trochę czasu, ale by do tego doszło, zmianie musiało ulec też podejście samego Yukiyi.

Yukiya początkowo przez większość czasu był bardzo cichy, a na jego twarzy rzadko gościły emocje. Sprawiał wrażenie osoby bardzo chłodnej, co później oczywiście okazało się nieprawdą — w rzeczywistości jest miły i troskliwy, nawet jeśli nie zawsze wie, jak to pokazać. Często za to bywa zamyślony i łatwo się rozprasza.

Jego najlepszym przyjacielem jest Elias, z którym nierzadko współpracuje przy różnych projektach.

Lubi spędzać czas na łonie natury i często można go spotkać w towarzystwie różnych zwierząt.

Zeus Brundle

Płeć: mężczyna

Wiek: 20+ lat

Rodzina: Lulu i Belle (młodsze siostry-bliźniaczki)

Pseudonimy/Przezwiska: Król Dziwak (Hiro)

Zawód: uczeń, Prefekt Klasy Nocnej

Klasa: Nocna

Współlokator: Hiro Tachibana

Specjalność: tworzenie magicznych kręgów (magia przyzywająca)

Lubi: być szefem

Nie lubi: być komuś posłusznym

Hobby: zdumiewanie Hiro niespodziewanymi przysługami

Zeus jest arystokratą pochodzącym z Queensblade, choć większość znających go osób ma problem z uwierzeniem w to ze względu na jego zachowanie i sposób bycia. Sam Zeus z reguły nie chwali się swoim tytułem, nie przepada też za związanymi z nim obowiązkami — takimi jak uczestnictwo w balach czy bankietach — i stara się ich unikać.

Do Gedonelune przeniósł się razem z Hiro, by rozpocząć naukę w Klasie Nocnej tutejszej Akademii. Włada potężną magią, a w szczególności ma talent do magii przyzywającej, co lubi demonstrować. 

Chociaż Hiro teoretycznie powinien mu służyć i go chronić, Zeus zawsze traktował go jak równego sobie i nie waha się odwrócić ról, jeśli to Hiro zagraża niebezpieczeństwo. 

Alice poznał w tym samym czasie, co Alfonse, Caesar i Hiro, i to właśnie on został wyznaczony na sędziego w egzaminie, który Alice musiała zdać, aby zostać Prefektem.

Zeus jest dosyć głośny, arogancki i zbyt pewny siebie, a w związku z tym bywa też niegrzeczny i nietaktowny. Podobnie jak Caesar, flirtował z Alice zaraz po jej poznaniu, a poza tym dużo się z nią drażnił. Często zdarzało mu się z nią kłócić, ale to cecha charakterystyczna ich relacji, która w najmniejszym stopniu nie wpływa na nią negatywnie. Jako że zawsze dostawał to, czego chciał, czasami zachowuje się niezwykle dziecinnie jak na swój wiek. W dodatku jest niecierpliwy i porywczy, rzadko myśli o konsekwencjach swoich czynów. To sprawia, że często sprzecza się z Klausem.

W głębi serca Zeus jest sympatyczny, martwi się o innych i z jakiegoś powodu łatwo nawiązuje przyjaźnie. Mimo wszystko jest też urodzonym przywódcom, to również on w dużej mierze przyczynił się do utworzenia z Prefektów paczki przyjaciół (chociaż początkowo nie był zbyt pozytywnie nastawiony do uczniów z Klasy Dziennej) i często organizuje ich spotkania. Ma szczególną słabość do swoich sióstr.

To ten typ, który dokucza osobom, które lubi.

Do rzucania zaklęć nie potrzebuje różdżki, używa jedynie kolczyka, identycznego, jak ten należący do Hiro (oba kolczyki stanowią parę).