We don't talk anymore: 7

[160930, Jimin]

Kiedy drzwi dormu ponownie się otworzyły, Jimin wciąż siedział na krześle w kuchni, ze wzrokiem wbitym w miejsce, gdzie jeszcze niedawno leżały szklane odłamki. Usłyszawszy nawoływanie Taehyunga, uniósł głowę z kolan przyciągniętych do klatki piersiowej.

– W kuchni! – zawołał w odpowiedzi.

Po chwili więc reszta zespołu wpadła do pomieszczenia, od razu ożywiając panującą w nim atmosferę. Seokjin i Hoseok głośno o czymś dyskutując zaczęli szperać w kuchennych szafkach, zapewne w poszukiwaniu czegoś do jedzenia. Namjoon opadł na krzesło po przeciwnej stronie stołu, a Taehyung stanął za Jiminem, kładąc dłonie na oparciu jego krzesła. 

– Jungkook jeszcze nie wrócił? – zapytał lider.

We don't talk anymore: 6

[160908, Jungkook]

Wszystko zaczęło się w pierwszym tygodniu po powrocie Jungkooka do liceum. Jako że uczęszczał do placówki przystosowanej do edukowania idoli oraz tych, którzy mieli się nimi niebawem stać, nie musiał za bardzo przejmować się frekwencją. Wystarczyło, że pojawił się na zajęciach raz na jakiś czas, głównie w celu napisania obowiązkowych testów. Teraz jednak, przed zbliżającymi się egzaminami końcowymi wolał mimo wszystko częściej odwiedzać szkołę, aby móc się do nich lepiej przygotować. W końcu zależało mu na jak najlepszych wynikach. Pocieszał się myślą, że były to jego ostatnie dni w roli ucznia. Po zakończeniu roku szkolnego będzie mógł całkowicie skupić się na zespole. Studiami nie zamierzał bowiem jeszcze zawracać sobie głowy.

Tego dnia miał się jednak na własnej skórze przekonać, co to znaczy znaleźć się w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie. Najgorsze było to, że jak to w życiu bywa, do ostatniej chwili nic nie zapowiadało nadciągających kłopotów.

We don't talk anymore: 5

[160930, Jimin]

Piętnaście minut przed siedemnastą Jimin przekroczył próg pustego dormu.

Dziesięć minut przed siedemnastą zdążył już rozsiąść się przy biurku z kubkiem gorącej herbaty.

Siedem minut przed siedemnastą sprawdzał pocztę elektroniczną.

Dwie minuty po siedemnastej wylogował się z pobieżnie przejrzanego Twittera.

Dziewiętnaście minut po siedemnastej odłożył telefon na blat biurka po odbyciu krótkiej rozmowy na czacie z grupą najbliższych przyjaciół.

O siedemnastej czterdzieści dziewięć przeniósł się na łóżko z książką w ręku.

O osiemnastej dwadzieścia jeden w pokoju panowała już kompletna ciemność. Blask z ulicznej latarni wlewał się do pomieszczenia przez szczelinę w zaciągniętych zasłonach i przez chwilę Jimin wpatrywał się w plamę pomarańczu, jaką tworzył pośrodku pokoju.

A dorm nadal był pusty.

We don't talk anymore: IV (to do)

[150412, Jungkook]

Kiedy okazało się, że najbliższa sesja zdjęciowa BTS ma się odbyć na plaży, w dormie zespołu zapanowało nagłe ożywienie. Ekscytacja członków zenitu sięgnęła w czasie podróży na miejsce. Perspektywa spędzenia kilku godzin w otoczeniu piasku, wody i skrzeku mew została przez nich wyjątkowo ciepło powitana. Ledwie kierowcy zatrzymali pojazdy na parkingu, a siedmiu młodych mężczyzn wypadło z nich jakby się paliło. Ścigając się ze sobą, pomknęli na plażę, gdzie jak na komendę zatrzymali się i przez chwilę po prostu podziwiali rozciągający się przed nimi widok. Po nasyceniu swoich zmysłów widokiem, zapachem i dźwiękiem morza, rozeszli się, by po swojemu spędzić czas, jaki pozostał im przed przemianą w profesjonalistów.